Handbal is een veelzijdige sport met een enorme hoeveelheid aan mogelijke strategieën. Als speler moet je dus niet alleen een goede techniek en conditie hebben, je moet ook kennis hebben van de verschillende tactieken die er mogelijk zijn.
De gameplay van handbal kan op het eerste gezicht nogal ingewikkeld lijken, maar het zit eigenlijk best logisch in elkaar. Begrijp je een beetje hoe het allemaal bij voetbal werkt? Dan zul je geen problemen hebben om handbal te volgen. We helpen je vast op weg met een korte uitleg.
De opstelling
De twee teams hebben elk zeven spelers op het veld. Over het algemeen hebben dezen allemaal een vaste plek: keeper, linker- of rechterhoek, middenopbouw, linker- of rechter opbouw en midvoor / cirkel / stoor. Er mag bij deze sport onbeperkt worden gewisseld met een van de vijf wisselspelers.
De opstelling is altijd een punt van discussie, het is namelijk van grote invloed op de uitkomst van het spel en moet aangepast worden aan de tegenstander. De gekozen tactieken hebben dan ook best wat invloed op de gekozen opstelling.
Aanval
In handbal is er lange tijd eigenlijk maar een soort aanvallende tactiek geweest; deze verloopt in vier fasen:
- Korte run of tegenaanval
- Druk opvoeren in een tegenaanval
- Voorbereiding aanvalsfase
- Directe aanval
Er waren uiteraard enkele verschillen binnen de verschillende fases, maar de grote lijnen waren eigenlijk tot enige jaren geleden altijd hetzelfde.
Hier is dus verandering in gekomen, in de afgelopen jaren zien we namelijk steeds vaker andere tactieken:
- Tactiek met drie fasen: korte run, directe aanval, georganiseerde aanval
- Tactiek met twee fasen: korte run, georganiseerde aanval
Binnen deze fases zijn er talloze aanvalscombinaties en er dient uiteraard ook verdedigd te worden.
Verdediging
Er zijn drie verdedigingstactieken met elk hun eigen voor- en nadelen. De coach kiest uiteraard een tactiek die goed bij de tegenstander past.
Man-to-man verdediging
Zodra er sprake is van balverlies en het tijd wordt om te verdedigen, moet elke speler de dichtstbijzijnde tegenstander dekken. Het voordeel hiervan is dat de aanval van de tegenpartij zo snel mogelijk wordt verstoord. Dit is echter niet in elk geval wenselijk, er kunnen in sommige wedstrijden situaties ontstaan waarbij een zwakkere verdediger een zeer sterke aanvaller moet dekken. Deze verdediging wordt voornamelijk gebruikt tegen een zwakkere tegenstander of als er gebruik wordt gemaakt van verrassingsaanvallen.
Zone verdediging
Bij deze verdedigingstactiek is het de bedoeling dat de spelers gelijk na balverlies op hun aangewezen verdedigingspositie gaan staan. Hiermee wordt het doel optimaal verdedigd. De verdedigers hebben daarna drie opties: ze kunnen allemaal op de balbezitter afgaan, alleen de centrale verdedigers benaderen de balbezitter of alle verdedigers blijven op hun positie. Zone verdediging wordt voornamelijk gebruikt tegen teams met sterke aanvallers.
Combinatie verdediging
Zoals de naam al zegt, dit is een combinatie van de man-to-man en de zone verdediging. Hierbij verdedigen sommige spelers man to man en sommige in de zone. Meestal is het een persoon die man to man verdedigt. Deze verdedigingstactiek werkt vooral goed als de tegenstander een zeer sterke aanvaller heeft, deze krijgt dus een eigen verdediger toegewezen.